Piotr Pogon od ponad czterdziestu lat żyje w cieniu choroby nowotworowej. Musi sobie radzić bez jednego płuca i tarczycy, stopniowo traci słuch, amputowano mu końcówki dwóch palców prawej ręki. Przełamuje bariery i stereotypy dotyczące niepełnosprawności, dla wielu osób jest wzorem postępowania. Mówi o sobie skromnie, że jest zwykłym facetem z niezwykłym życiorysem. Napędza go „onkologiczne ADHD”, spory wpływ na jego postawę ma też amnezja na zaimek osobowy ja.
Już po usunięciu płuca zdobył m.in. 4 szczyty z tzw. Korony Ziemi: Kilimandżaro (5895 m n.p.m. – 2008 r. i 2011 r.), Elbrus (5642 m n.p.m. – 2009 r.), Aconcaguę (6962 m n.p.m. – 2011 r.) i Denali (6190 m n.p.m. – 2018 r.). Na Kilimandżaro pojechał z osobami z różnymi niepełnosprawnościami. Elbrus zdobył z niewidomym przyjacielem, podobnie Aconcaguę. Za tę ostatnią wyprawę – wspólnie z Łukaszem Żelechowskim – zostali wyróżnieni Travelerem National Geographic. Z kolei w marcu 2019 r., kilka miesięcy po zdobyciu Denali, odebrał nagrodę „Osobowość roku” w konkursie „Kraków bez barier”.
W 2012 r. został pierwszym na świecie człowiekiem, który bez płuca ukończył zawody triathlonowe serii Ironman. Składają się na nie pływanie (3,86 km), jazda na rowerze (180,2 km) oraz maraton (42,195 km). Dokonał tego w Kalmarze (Szwecja). 2 lata później powtórzył swój wyczyn w Zurychu. Finiszował w maratonach na czterech kontynentach (Europa, Afryka, Ameryka Północna, Azja). Jak wynika z szacunków jednej z firm, w ramach działań fundraisingowych pozyskał ponad 28 mln zł dla potrzebujących, głównie dla osób z niepełnosprawnościami.
W 2024 r. została wydana książka „W POGONi za Życiem” autorstwa Piotra Pogona i Marcina Gazdy. Publikacja przedstawia niesamowite dokonania sportowe i aktywności społeczne człowieka, z których część nie powinna się wydarzyć z medycznego punktu widzenia. Ale obok wzlotów, są też pokazane upadki – m.in. bankructwo, bezdomność. W zamyśle ta książka ma dawać nadzieję na lepsze jutro. I to bez względu na to, czy ktoś zmaga się z ciężką chorobą, problemami finansowymi, samotnością, niezrozumieniem w rodzinie czy różnymi przeciwnościami losu.
W grudniu 2024 r. Piotr Pogon odebrał dwie prestiżowe nagrody. W Warszawie podczas Gali Konkursu „Człowiek Bez Barier” został uznany „Człowiekiem Bez Barier 2024”. W Krakowie otrzymał Nagrodę Amicus Hominum w kategorii Ambasador Zdrowia.
